03 фев 2019

21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».

ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻥ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ
1:32
2 КОММЕНТАРИЯ
Ш УХРАТ
Ш УХРАТ
Аз Алӣ (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) фармудаанд: «Рўзаи моҳи сабр (Рамазон) ва аз ҳар моҳ се рўз рўза гирифтан кинаи дилро дур мекунад». (Ривояти Баззор ва Табаронӣ)
O O
Бехтариин суханхо субхоналлох
Раскадровка
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».
21. Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) вақте ифтор мекард, чунин мегуфт: «Парвардигоро, барои Ту рўза гирифтам ва аз ризқи додаат, ифтор намудам ва аз Ман онро қабул намо, ба дурустӣ ки Ту шунаво ва доноӣ».